مهمترین اکتشافات تاریخی

در طول زمان، نوع بشر کنجکاو بوده است تا منشا خود را کشف کند. نیاز تمدن برای ارتباط با گذشته خود ناشی از این کنجکاوی بود، بنابراین کاوش هایی در عرصه باستان شناسی انجام شده است. در این کاوش ها بشر به کشفیات باورنکردنی رسیده  و حتی ترغیب میشود تا با راز های دیگری دست و پنجه نرم کند . چرا که معتقد است برخی از این اکتشافات واقعاً به توجیه منشأ ما و ترسیم چگونگی تکامل انسان کمک کردند.

دره های اولدووای

در حوزه دریاچه باستانی شمال تانزانیا، دره های اولدووای قرار دارند که بقایای شصت انسان و دو تا از قدیمی‌ترین ابزارهای سنگی کشف شده را در دل خود محفوظ نگه داشته است . این بنا توسط یک حشره شناس آلمانی پیدا شد. کاوش های او اما به دلیل جنگ جهانی اول متوقف شد.در این جستجوها سه گونه از انسان نماها، اما همچنین بقایای حیوانات زیادی (آنتلوپ، فیل، زرافه، خرگوش، مرغ دریایی و غیره) یافت شد. این مکان در میان قدیمی‌ترین فسیل‌ها حفظ شده است و این کشف نشانگر این استدلال است که منشاء گونه‌های انسان در آفریقا به چه شکل بوده است.

کتیبه بیستون

این صخره توسط رابرت شرلی انگلیسی در سال 1598 در جریان یک ماموریت دیپلماتیک در ایران کشف شد. صخره بیستون کتیبه ای با تنوع زبانی است که تألیف آن متعلق به داریوش بزرگ است. این کتیبه نه تنها سیاست ایران زمین را آشکار می کند، بلکه شامل زندگی نامه داریوش به خط میخی نیز می باشد. به این ترتیب، متون به سه زبان قدیم، ایلامی و بابلی نوشته شده است. با تجزیه و تحلیل سنگ، باستان شناسان موفق به مطالعه تمدن های بین النهرین، سومر، اکد، ایران، آشور شده اند.

غار لاسکو

 Lascaux یک غار وسیع در جنوب غربی فرانسه است که به دلیل 2000 نقاشی غار معروف است. این نقاشی ها نشان دهنده پیکره های حیوانات (گاومیش کوهان دار، گربه، پرندگان، کرگدن، خرس، آهو، گاو)، اشکال انسانی و نشانه های انتزاعی هستند. نقاشی ها تعیین می کنند که کدام حیوانات بیشتر از همه ارزشمند بوده اند. این غار در 12 سپتامبر 1940 توسط 4 نوجوان کشف شد. ای بنا در سال 1948 Lascaux در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گرفت، اما به دلیل تغییرات ایجاد شده توسط بازدیدکنندگان غار در سال 1963 بسته شد. امروزه به دلیل اشکال مختلف کپک در معرض تهدید قرار گرفته است، باکتری هایی که خطر انقراض این بنای تاریخی هنر ماقبل تاریخ را تهدید می کنند.

 سنگ روزتا استون

سنگ روزتا یک ستاره سیاه بازالتی است که قدمت آن به 196 قبل از میلاد برمی گردد. این سنگ یک سفارش افتخاری مصری برای فرعون بطلمیوس پنجم است. این دستور به خط هیروگلیف یونانی، مصری و همچنین به صورت دموتیک نوشته شده است. مصر شناسان موفق به رمزگشایی کل نظم مکتوب در مصر باستان شده اند. در ابتدا این سنگ در معبدی قرار گرفت و بعداً به عنوان قلعه در روستایی به نام راشیس (رزتا) مورد استفاده قرار گرفت. این سنگ توسط کاپیتان پیر فرانسوا بوچارد در 15 ژوئیه 1799 در جریان لشکرکشی ناپلئون به مصر کشف شد. اولین تلاش‌های ترجمه برای نگارش دموتیک با موفقیت انجام شد.

منبع : تاریخ ما